Mollenschrikken

Link
Verfügbarkeit
Preis
Weitere Angebote

Test & vergelijk Mollenschrikken

De aanwezigheid van een mol (Talpa europaea) wordt gedocumenteerd door lelijke hopen aarde in een mooi gazon, in een bloembed of een decoratieve rotstuin. Eerst verschijnt er een kleine hoop aarde, die steeds groter wordt, daarna volgen er steeds meer en tenslotte ziet het hele bed eruit als een donkere doos aarde. De aardeheuvel torent iets boven het gazon uit. Een molshoop kan een hoogte van 25 cm en een diameter van 30 cm bereiken. Bovendien kunnen planten krom en krom zijn of zelfs het contact met de grond volledig verliezen. Als de bodem vochtig is, besluit de tunnelbouwer zijn terp, in dit geval een moerasheuvel genoemd, verder in de grond te plaatsen zodat deze terpen een hoogte van ruim een halve meter bereiken. Het gangenstelsel van een dier beslaat een lengte van 200 m.

Ondanks alles is de graver een heilzaam wezen. Het verslindt uitsluitend dierlijk voedsel, zoals talloze engerlingen en larven. Maar hij is een veelvraat. Dus hij slaagt er gemakkelijk in om de helft van zijn lichaamsgewicht in een dag op te eten. Het dieet bestaat voornamelijk uit de nuttige regenworm. Hij brengt het grootste deel van zijn tijd door in zijn ingegraven, ondergrondse buizensysteem. Het creëert gangen, slaapkamers en pantry’s. Het duwt het overtollige aardmateriaal eruit met zijn snuit, waardoor de onaantrekkelijke hopen aarde ontstaan.
Als er een mol in de tuin staat, geeft dit aan dat de bodem gezond is. De schokgolfsensatie van de kleine grondwerker is perfect. Zo merkt hij dat zijn dierenvoedsel zich in zijn gangen beweegt en daar schiet.

Een mollenvanger is een apparaat dat bang is… Mol. De kleine man raakt niet gewond. Hij vindt alleen het gebied waar het apparaat is opgesteld niet meer aantrekkelijk en de moeite waard om in te wonen. De mollenverjager zendt elektromagnetische golven uit die het gevoelige zoogdier uiterst storend vindt. De lange buis met een overeenkomstige diameter versterkt de uitgezonden elektromagnetische trillingen.

Onze Top10 – mollenverdrijver

Het primaire doel van deze apparaten is om de gravende dieren effectief en permanent te verjagen. Helaas is daar geen honderd procent garantie voor. Het straatlawaai ligt in hetzelfde frequentiebereik als de apparaten tegen de mollen. Na verloop van tijd klinkt het motorgeluid echter zeer monotoon, zodat de mol gewend raakt aan het geluid en nog steeds op de weg graaft. De mole scare test heeft aangetoond dat verschillende apparaten die daardoor nog ongelijkmatiger geluiden produceren, effectief zijn.

Krachtige batterijen in zonneapparatuur moeten 7 dagen meegaan zonder dat ze worden opgeladen. De prestaties van de geïnstalleerde zonnecellen zijn hier doorslaggevend.

De toverstokken worden in de tuinvloer gedrukt, waar de minderjarige zich bevindt. De toverstokken mogen niet in de palen blijven steken. Als de grond hard is, moet de verdeler worden ingegraven of een gat worden voorgeboord met een robuuste ijzeren stang. Ook de dieren mogen niet worden omsingeld. Begin bij hun huis of bungalow en werk je dan met tussenpozen van 3 weken naar de grens toe. Ondergrondse barrières, zoals funderingen of betonplaten, kunnen worden gebruikt om de gewenste geluidsverspreiding te isoleren.

De federale natuurbeschermingswet verbiedt het doden, verwonden en vangen van de mol. Dus het gebruik van gif, vallen of uitlaatgassen is verboden en met een beetje liefde voor dieren verbiedt het zichzelf.

Zoals elk dier heeft de mol dierlijke vijanden. Als het ’s nachts moet opduiken, is het een makkelijke prooi voor kerkuilen en bosuilen. Zijn grootste vijand is echter de ooievaar. De buizerd, het everzwijn en de dassen houden ook van mollenvlees. Een tuinman zou de meeste van deze soortgenoten niet in zijn tuin willen hebben.

Het mollenhol is gevoelig voor geuren en geluiden. Kleine, rinkelende windmolens, die op de hoopjes worden gezet, kunnen al storend zijn. Ook vindt hij plantaardige thee met knoflook, laurier en vlierbes, die aan de stapels worden toegevoegd, stinkend. In het internet worden stinkende granulaten aangeboden voor de verdrijving van de mol. Deze kunnen op de grond worden aangebracht voordat het kleine harige diertje erin trekt. De geur duurt enkele weken.

Het principe van de apparaten is altijd hetzelfde. Ze produceren een geluid dat als vreselijk wordt ervaren voor de mol. De energiebron van de apparaten kan afkomstig zijn van batterijen of zonnecellen. Voor apparaten op zonne-energie hoeven de batterijen niet te worden vervangen. Ze hebben het nadeel dat ze afhankelijk zijn van de zon. Er wordt minder energie geleverd als het bewolkt is, ’s nachts of in constante schaduw. Daarentegen beloven volle batterijen een constante prestatie.

Bij de mollenproef werd vastgesteld dat mechanismen met verschillende frequenties, variërend tussen 400 Hz en 1 000 Hz, bijzonder effectief zijn. De mollengravers lijken deze veranderende frequenties bijzonder storend te vinden. Ook een andere emissie van de signalen in een intervalcircuit wordt als effectief beschouwd. Op deze manier kan de ijverige hoopjeswerper niet wennen aan een monotone Wennen aan het lawaai.

Isotronic en Gardigo zijn bekende fabrikanten die al decennia lang te maken hebben met de verdrijving van impopulair, dierlijk ongedierte. In beide gevallen is alleen de verjaging van de dieren van belang en staat hun integriteit centraal.

Aspectek, Isotronic en Gardigo bieden ook dierenverdelers aan die niet in de grond worden geplaatst, maar doosvormig en eenvoudig te installeren zijn. Met deze apparaten worden vele diersoorten verjaagd, van mollen tot knaagdieren tot wilde dieren. De verdrijving vindt plaats in het ultrasone bereik, zodat het niet hoorbaar is voor menselijke oren.

Veranderende frequenties en verschillende tijdsperiodes van de uitgezonden signalen voorkomen gewenningseffecten. Aardwormen zijn het hoofdvoedsel van de mol. Voor de vraatzuchtige graver zijn hun drukgolven in de gangen belangrijk. Daarom bieden nieuwe mollenvangers onaangename en onvoorspelbare verschillende geluiden.

Op het internet is er een enorm repertoire van mollenverspreiders. U kunt kiezen tussen verschillende prijscategorieën en materialen en aandrijvingen. Ook een goede vergelijking is mogelijk. Klanten delen hun ervaringen via reviews en bevestigen het effect van het apparaat.

Heel belangrijk is de grootte van uw tuin. Een molsafstotend middel heeft meestal een oppervlakte van 650 m2 tot 700 m2. Sommige verkooppakketten bevatten verschillende apparaten.

Er zijn bijzonder doeltreffende apparaten die een oppervlakte van 1 000 m2 beslaan.

Sommige mollenverdelers sturen niet alleen geluiden naar binnen de aarde, maar ook boven de grond. In de Mole Scare Test werd geconstateerd dat deze signalen bovendien als storend werden ervaren door honden en katten. Als u zelf huisdieren heeft, worden dergelijke apparaten niet aanbevolen. Als u de kat van uw buurman uit de buurt van uw bedden wilt houden, is het de moeite waard om dergelijke apparatuur te kopen.

Mollenscharen worden in verschillende materialen aangeboden. Robuust, weerbestendig aluminium belooft een lange levensduur en maakt gebruik van de goede geluidseigenschappen van metaal. Kunststof is robuust en past zich qua kleur goed aan het oppervlak aan.

Sommige machines kunnen zo diep in de grond worden verzonken dat het gazon nog comfortabel kan worden gemaaid. Het is niet nodig om met de maaier te ontduiken.

Als je eenmaal de mollenverdrijver hebt geïnstalleerd, zal de activiteit van de mol eerst toenemen. Hij voelt zich gestoord en werkt intensiever. Na enige tijd, dat is tussen de dagen en weken, zal hij zijn interesse in uw tuin verliezen en verhuizen.

Uit de mollenjachttest bleek dat niet alleen de kleine harige man beweegt, maar met hem ook de vervelende woelmuizen.

Batterijen zijn alleen nodig bij gebruik van een op batterijen werkende mollenautomaat.

Als je denkt dat het geen mol is maar een rat of een woelmuis, kijk dan eens op https://tierabwehr.net.